Er was een tijd dat Olivier Richters (34) zich schaamde voor zijn lichaam. 19 jaar oud was hij, 2,18 meter, graatmager. “De botten schenen door mijn lichaam. Het was geen gezicht.”
Daar liep hij, koning slungel. Twee T-shirts over elkaar, zodat het toch nog iets leek. “Ik wist niet goed wat ik met dat lichaam moest”, zegt hij nu, half ernstig en half grappend. “Ik zat het liefst thuis achter de computer. Uitgaan deed ik niet. Dat was voor mij: aangestaard worden, op de foto moeten, continu geïnterviewd worden over mijn lengte. Me ongemakkelijk voelen.”
De vloek van een lang lichaam
Naar de supermarkt was ook geen pretje, trouwens. Overal starende blikken. In het begin staarde hij nog weleens terug. Soms werkte dat. Maar dan stond er in het volgende gangpad altijd weer iemand anders te staren. “Een oneindige strijd die niet te winnen was.”
Maar, zegt hij, daar heeft hij iets op gevonden: “Ik heb de vloek van dit lichaam veranderd in een zegen.”
Ga naast Olivier staan, en je wordt onvermijdelijk getroffen door een gevoel van ontzag. Je weet van tevoren dat 2,18 meter hoog moet zijn, dat 160 kilo veel is, je hebt de foto’s gezien van de reus en de gewone mensen, maar toch… de grootsheid van het bouwwerk dringt pas goed door als je naast hem staat en tegen hem opkijkt terwijl hij naar beneden kijkt en tegen je praat.
Armen als bankschroeven. Een vriendelijk gezicht. Vriendelijke manieren ook – bij het afscheid zal hij tot drie keer toe een ferme handdruk geven. En: een stem en een manier van praten waarbij je je al snel op je gemak voelt. Het is moeilijk, bijna onmogelijk zelfs, om niet heel even te denken: hij is het echt, de Grote Vriendelijke Reus, hij bestaat.
‘Ik heb al meerdere bioscoopstoelen gebroken’
Hij excuseert zich: even een andere stoel pakken. Eentje voor grote en zware mensen. In gewone stoelen kan hij niet zitten. Die breken af. Dat probleem speelt overal, in vliegtuigen en restaurants bijvoorbeeld. “Ik heb al meerdere bioscoopstoelen gebroken.”
Olivier bracht zijn jeugd door in Hilversum. Zijn broer is tien jaar ouder dan hij. Zijn ouders scheidden toen Olivier 9 was. “Daar heb ik wel even last van gehad.”
Hij speelde tennis en hockey. Achteraf nogal ongelukkige keuzes, vindt hij. Vooral hockey: zo diep als hij voorover moest buigen om bij dat balletje te kunnen, dat sloeg nergens op. Ze hadden hem op basketbal moeten doen, maar ja, dat bedachten ze pas later, toen was het al te laat om daar nog mee te beginnen.
Hij deed eerste havo in Hilversum, haalde zijn vwo-diploma in Leiden. Hij droomde van een toekomst als huisarts, maar werd twee jaar op rij uitgeloot voor de studie geneeskunde. “Dat vind ik nog steeds zonde. Ik denk dat ik het goed had gekund. Ik kan heel aardig met mensen omgaan.”
Artsen onderzochten hem op allerlei syndromen
Op de Universiteit Utrecht studeerde hij eerst informatiekunde en business informatics. Dat waren de onzekere jaren, zegt hij. “Toen ik 14 was, mat ik 2 meter. Dat is lang, maar in Nederland niet uitzonderlijk. Op mijn 17de was ik 2,10 meter, en dat is het moment dat mensen beginnen te staren. Twee jaar later bereikte ik mijn huidige lengte, 2,18 meter.”
Verschillende artsen onderzochten hem, hij werd getest op allerlei syndromen en afwijkingen. Maar er bleek helemaal niets mis met hem. “Gewoon normale reuzengroei. Het zit in mijn genen.”
Zijn broer – twee meter ‘slechts’ – moet die genen ook hebben, stelt Olivier vast. “Maar hij rookte en ik dronk twee liter melk per dag, misschien is dat het verschil.”
Zijn broer zag hoe ongelukkig hij met zijn lichaam was, en adviseerde hem naar een sportschool te gaan. Tegelijk leerde hij op de universiteit een medestudent kennen die professioneel bodybuilder was, van wie hij veel leerde over de sport, en vooral over de voeding die je lichaam ervoor nodig heeft. “De beslissing om mijn lichaam op te bouwen heeft mijn leven radicaal veranderd.”
Bij toeval een miljoenenbedrijf opgericht
Even later zegt hij het zo: “Mijn onzekerheid bracht me naar de gym. Het bodybuilden bracht me kennis over voeding en mijn bedrijf. En die dingen samen gaven me de vrijheid om mijn Hollywood-carrière te ontplooien.”
Zijn bedrijf, Muscle Meat, kwam er min of meer toevallig. Een bodybuilder die serieus vooruit wil, moet zoals Olivier zes of zeven maaltijden per dag eten. Hij heeft per maaltijd zo’n 1000 calorieën nodig, met 60 gram aan eiwitten. Hij begint zijn dagen door acht eieren en 150 gram havermout in een blender te mixen en dat weg te klokken. Verder: veel kip, rijst, groenten, zalm, biefstuk, pasta, kwark.
De vader van zijn schoonzus werkte toevallig in een fabriek die de kipblokjes voor Johma-salades produceert. “Hij maakte voor mij porties van 200 gram kip. Andere bobybuilders wilden die porties vervolgens van mij kopen. Toen heb ik een vriezer gekocht en ben daarin gaan handelen.”
Het handeltje groeide uit tot een miljoenenbedrijf. Inmiddels verkoopt het bedrijf, dat hij runt met zijn broer en schoonzus, en met zijn vriendin Desirée, ook kant-en-klaarmaaltijden voor atleten. Mede dankzij een samenwerking met supermarktketen Jumbo is de jaaromzet tot boven de 10 miljoen euro opgelopen.
Olivier werd afgewezen: geen acteeropleiding
Hoe groter zijn spierbundels, hoe groter zijn dromen van een carrière op het witte doek. Als kind was hij al gegrepen door Richard Kiel, die de slechterik Jaws speelde in enkele James Bond-films. “Die man was toevallig ook precies 2,18 meter. Later zag ik het personage The Mountain in de serie Game of Thrones. Die is kleiner dan ik. En ik dacht: daar moet ik dan ook iets mee kunnen.”
Het Nederlandse castingbureau Kemna Casting (dat nu een andere naam heeft) wees hem af. “Omdat ik geen acteeropleiding had gevolgd. Ze adviseerden me een cursus te doen. Die deed ik, met succes, en toen wezen ze me nogmaals af, opnieuw omdat ik geen acteeropleiding had. Ze hebben me gewoon een cursus verkocht.”
Daar voegt hij met zichtbaar plezier aan toe: “Benieuwd hoe ze nu naar me kijken.”
Maar die afwijzing ontmoedigde niet. Integendeel. Hij liet zijn gezicht zien bij het filmfestival van Cannes. Hij bezocht Comic Con, een grote beurs voor liefhebbers van comics, films en (actie)series, vooral in het fantasy-genre. “Via onder andere de man die Darth Vader speelde in Star Wars kwam ik in contact met een agent van Character Agency, een groot bureau in Canada.”
Koning slungel op de set in Hollywood
Die agent stelde een onderlinge afspraak voor: ze sloten geen contract, maar een ‘gentleman’s agreement’. Als hij scripts kreeg waar Olivier in paste, moest die zelf een scène opnemen. Was de agent daarover tevreden, dan stuurde die dat misschien wel door naar de bewuste casting director van de betreffende film.
“Een week later had ik een rol in The King’s Man”, zegt Olivier, met een geamuseerde, nog altijd wat verbaasde lach op zijn gezicht.
En daar stond hij opeens, koning slungel in zijn nieuwe gedaante, op de filmset met wereldsterren als Ralph Fiennes, Colin Firth, Julianne Moore en Michael Caine. “Onwerkelijk. Fantastisch. Het was geen grote rol, maar wel meteen een prachtige.”
Tot zijn eigen verbazing voelde hij zich totaal niet ongemakkelijk tussen al die sterren. “Misschien omdat ik al mijn hele volwassen leven wordt aangestaard, voel ik me niet meer ongemakkelijk als de blikken op mij gericht zijn.”
Hij speelde ook een kleine rol in de Marvel-productie Black Widow. Achteraf hoorde hij dat de mensen van Marvel bij de mensen van The King’s Man hadden geïnformeerd: hoe was hij om mee te werken? “Het bleek dat ik een goede indruk had achtergelaten. Ze vonden me als mens prettig om mee samen te werken, en de regisseur zei dat ik goed had ingespeeld op aanwijzingen. Mooi om te horen.”
Indiana Jones en de tofste man op aarde
Olivier was ook te zien in de tv-serie Gangs of London, maar kreeg even later de tot nu toe belangrijkste rol in zijn nog jonge acteursleven: Indiana Jones and the Dial of Destiny uit 2023, waarin hij speelt met grootheden als Harrison Ford en Mads Mikkelsen.
“Dat is geweldig. Harrison Ford en Mads Mikkelsen samen voor je neus zien spelen, dat is de beste opleiding die je kunt krijgen.”
Harrison Ford noemt hij ‘de tofste man die je kunt ontmoeten’. “Hij is zo ontzettend aardig. We stonden op een set met zo’n 300 mensen die omstanders speelden, en hij maakte echt met iedereen een praatje.”
Zelf mocht Olivier ook nog even putten uit de rijke ervaring van de legendarische acteur: “We zaten een keer een hele tijd samen op een boot te praten, tussen opnames door. Ik heb hem gevraagd hoe hij met tegenslag omgaat. Omdat ik mijn stunts bijna allemaal zelf doe, loop je weleens blessures op, en ik wist dat hij daar zelf ook last van had gehad. Hoe dan ook, dat waren bijzondere momenten.”
Toch tempert hij het romantische, al te glamoureuze beeld van het leven als filmacteur: “Je staat dan maanden achtereen om 4 uur op. Om 6 uur op de set. Twee uur in de make-up. Filmen tot 18 uur. Om 20 uur terug in mijn hotel. Dan moet ik nog trainen. En tussendoor dus die zes of zeven maaltijden wegwerken.”
Desirée is in verwachting van hun eerste kindje
Daarbij komt nog de druk ‘dat er veel in je geïnvesteerd’ is, zegt hij. “Ik speelde een scène die een miljoen euro kostte. Er waren helikopters bij betrokken en allerlei ander materieel. Als ik dat verkloot, is er door mijn schuld een miljoen verspild. Dat zit toch altijd een beetje in je hoofd.”
Binnenkort wacht hem een bijzonder offer: zijn vriendin Desirée is in verwachting van hun eerste kind. Het meisje wordt verwacht rond 4 mei. “Ik ben bezig een grote serie op te nemen voor een van de grootste streamingdiensten van de wereld – helaas mag ik nu nog niet bekendmaken welke serie dat is. Ik speel mijn eerste grote rol, mét tekst. Een big deal dus… Maar ik moet wel vlak na de geboorte van ons kindje voor drie maanden terug om te filmen. Dat is wel even slikken natuurlijk. Maar ja, Desirée en ik hebben het ervoor over.”
Ze zijn dan ook al tien jaar samen, zegt hij. Ze kunnen wel een stootje hebben. “Ik ben heel blij dat ik haar heb leren kennen voordat ik bekend werd. Als ik nu zou moeten daten, weet je nooit hoe oprecht iemand voor je gaat. Er zijn mensen met een fetisj voor lange mensen, wist je dat? Ik schijn ook goed te liggen in de homoseksuele wereld, heb ik gehoord. Maar serieus: ik heb met Desirée jaren op 40 vierkante meter gewoond, met een kat een en parkiet, terwijl we elke cent in ons bedrijf staken. Ik weet dat het echt is.”
De baby is uitzonderlijk groot
Met haar oefent hij trouwens ook zijn castings. “Ik kan bij haar zonder schaamte van alles uitproberen en honderd keer falen. Dan maken we een opname, en die ga ik vervolgens met mijn acteercoach Joost Buitenweg beter maken.”
Het is overigens best mogelijk dat de baby toch eerder wordt gehaald, omdat ze uitzonderlijk groot is: “Ze heeft lange benen. Zeven weken voor de geboorte is ze al drie kilo. Als ze zo snel blijft groeien, kan dat wel over de vijf kilo heen gaan. Dat zou gevaarlijk kunnen zijn voor Desirée, dus misschien wordt ze eerder gehaald.”
Zo heeft hij dus van de vloek een zegen gemaakt. Hij is trots op zijn lichaam. “En ik ben ook blij dat ik het kan gebruiken voor iets goeds, voor mijn filmcarrière. Is al dat trainen ook ergens goed voor, nietwaar?”
Op de foto met fans
Starende blikken zijn geen probleem meer. Laat ze maar staren. Laat ze maar raak vragen. Hij wil met alle plezier met fans op de foto.
Later op de dag stuurt hij nog een spraakbericht: op weg naar de kapper wilden twee scholieren met hem op de foto. “Ze vonden het tof om de Dutch Giant in het echt te zien. Hartstikke leuk, toch.”
Zondaginterview
Elke zondag publiceren we een interview in tekst en foto’s van iemand die iets bijzonders doet of heeft meegemaakt. Dat kan een ingrijpende gebeurtenis zijn waar diegene bewonderenswaardig mee omgaat. De zondaginterviews hebben gemeen dat het verhaal van grote invloed is op het leven van de geïnterviewde.
Ben of ken jij iemand die geschikt zou zijn voor een zondaginterview? Laat het ons weten via dit mailadres: [email protected]
Lees hier de eerdere zondaginterviews.
